mama og papa

Sa kahayag sa adlaw, nagtan-aw sila,
Duyog sa hangin, nagdagkot sa ilang gugma.
Sama sa bituon, nagdan-ag sa kalangitan,
Usa ka panaghiusa, puno sa paglaum ug kalipay.

Naga abi-abi ang mga pangandoy sa hangin,
Naghisgot sa atong huna-huna, sa gabii nga magkahinabi,
Sa paglantaw sa kasing-kasing, naghuot ang tanan,
Sa liog sa bulan, bitoon sa ilang damgo.

(Refrain)
O, ang gugma ni papa, ni mama,
Sa matag gakos, sa matag tan-aw,
Murag dagat nga walay katapusan,
Niluklok sa ilang mga mata, ang kalibutan.

Apan sa mga pagsulay, nagbangga, nagbangi,
Walay kasakit nga dili malampasan,
Natukod ang pundasyon sa tinuod nga pagkahigugma,
Sa tago'ng hikap, naghuot ang ilang kasing-kasing.

Sa pagdako sa mga bata, ang ilang sugilanon,
Gihapusan ang pagmahal nga sama sa halapad nga mga daplin,
Karon ang mga bituon, nagdan-ag pag-usab,
Sa gugma ni papa og mama, gisulat sa langit.

(Refrain)
O, ang gugma ni papa, ni mama,
Sa matag gakos, sa matag tan-aw,
Murag dagat nga walay katapusan,
Niluklok sa ilang mga mata, ang kalibutan.

Sa pagsidlak sa adlaw, ang ilang istorya,
Nagpadayon sa kasaysayan, malipayon nga suga.
Sa mata sa panahon, ang gugma nila magapadayon,
Bisan pa sa kahadlok, sila'y magpabilin sa kalangitan.

sentimental love song