Ik vroeg om hulp
Niet om een draaiboek van tachtig pagina’s
Niet om drie gesprekken
Met mensen die me aankijken alsof ik lieg
Ik vroeg geen hulp om te strijden
Maar jullie maken er een strijd van
Met je keukentafelgesprekken
Waar je me fileert tussen de bloemenvaas en het dossierplan
Jullie noemen het maatwerk
Maar alles lijkt prefab, steriel en kil
Jullie zeggen: “Vertel ons alles”
Maar luisteren niet naar wat ik wíl
⸻
(Refrein – sarcastisch)
W.M.O. — Waar Macht Overneemt
Zorg is hier geen recht, maar een gunst
W.M.O. — Waar je eerst moet breken
Voor je misschien ooit hulp ontvangt
Papier = waarheid
Beleving = bijzaak
Mensen in nood = projecten
En wie zich verzet?
Die valt buiten het kader — ongeschikt verklaard
⸻
(Couplet 2 – bureaucratie als labyrint)
Ze willen weten of ik nog zelf de was kan draaien
Of ik echt afhankelijk ben, of gewoon ‘een beetje moe’
Maar hoe meet je wanhoop in standaardvragen?
Hoe leg ik uit dat ik mezelf amper door de dag duw?
Ze zeggen: “Als u echt wil, dan lukt het wel”
Wat een kutleus
Alsof wilskracht tegen een muur op kan klimmen
Alsof m’n hersenen geen klerezooi zijn —
Maar een keuze
En dan moet ik wachten
Drie maanden, zes
Terwijl ik al maanden zonder hulp naar adem snak
Maar ik krijg een brief met:
“We begrijpen uw situatie — helaas is de inzet niet passend op dit moment.”
(Ja hoor.)
⸻
(Refrein – herhaald, scherper)
W.M.O. — Waar Macht Overneemt
Waar je zorgvraag verdwijnt in beleid
W.M.O. — Waar je moet lijden
Voor ze zien dat je allang bent kwijtgeraakt wat ‘normaal’ heet
Vraag niet hoe het gaat
Vraag niet wat ik voel
Vraag wat je moet invullen
En vink daarna vooral het verkeerde aan
⸻
(Bridge – alsof ambtenaar spreekt, robotisch)
“Wij doen ons uiterste best om passende ondersteuning te bieden binnen de kaders van gemeentelijk beleid.
Uw aanvraag is in behandeling.
Verwachte wachttijd: onbekend.”
(stilte)
⸻
(Laatste couplet – uitgeput maar scherp)
Ik ben geen aanvraag
Ik ben een mens
Met een hart, een hoofd vol rook
En benen die niet meer lopen als vroeger
Maar wel nog voelen
Ik vroeg om een beetje hulp
Jullie gaven me muren, codes en regels
En nu ben ik kwijt wat ik probeerde te redden
Maar jullie systeem?
Dat is zó goed georganiseerd
Dat het niemand meer ziet vallen
Behalve op papier